ΣΠΥΡΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ

05
Μάι
Ὁ Ν.Ι. Γεωργακέλλος γεννήθηκε (1942) καί μεγάλωσε στήν Ἀθήνα, ἀπό γονεῖς καταγόμενους ἀπό τή Γορτυνία (πατέρας) καί τήν Ἰωνία (μητέρα). Σπούδασε Μεταλλειολόγος καί Μεταλλουργός Μηχανικός στό ΕΜΠ καί Διοίκηση Ἐπιχειρήσεων στήν ΑΣΟΕΕ. Ἐργάζεται ὡς Μεταλλουργός Μηχανικός-Σύμβουλος Ἐπιχειρήσεων καί ἔχει δημοσιεύσει διάφορα ἄρθρα τεχνικοῦ καί οἰκονομικοῦ περιεχομένου. Εἶναι παντρεμένος μέ τήν Ἀρχιτέκτονα Κάτια Γιαννούλη, μέ τήν ὁποία ἔχει δύο γιούς, τόν Γιάννη, Μηχανολόγο Μηχανικό, ΜΒΑ, καί τόν Θόδωρο-Φίλιππο (Ἄκη), Πολιτικό Ἐπιστήμονα-Ἐπικοινωνιολόγο. Ἡ προσφιλέστερη, μεταξύ τῶν ποικίλων ἐξωεπαγγελματικῶν του ἀσχολιῶν (κατά καιρούς ὑπῆρξε Πρόεδρος τοῦ Δ.Σ. τοῦ Πανελληνίου Συλλόγου Μεταλλειολόγων-Μεταλλουργῶν Μηχανικῶν, Ἀντιπρόεδρος τοῦ Τζανείου Νοσοκομείου, Μέλος τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΕΒΕΑ κ.λπ.), εἶναι ἡ ἐνασχόληση μέ τά κείμενα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων φιλοσόφων, τά ὁποῖα, ἀναπόφευκτα βλέπει μέ τά μάτια τοῦ θετικοῦ ἐπιστήμονα. Ἔτσι προέκυψε αὐτή ἡ ἐργασία γιά τόν Ἐμπεδοκλῆ.
Ο Σπύρος Βλαχόπουλος (γενν. 1968) μετά την ολοκλήρωση των σχολικών του σπουδών στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1986-1990). Το 1995 αναγορεύθηκε διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Ludwig-Maximilians Universität του Μονάχου. Θέμα της διδακτορικής του διατριβής ήταν η σχέση της ελευθερίας της τέχνης με την προστασία της νεότητας (Kunstfreiheit und Jugendschuz, εκδ. Dunker und Humblot, 1996). Το 2003 εξελέγη λέκτορας, το 2007 επίκουρος και το 2012 αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Δημόσιο Δίκαιο με έμφαση στο Συνταγματικό Δίκαιο. Άλλα έργα του: Το δικαίωμα της αναφοράς κατά το ελληνικό και ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο (1998), Όψεις του δικαιώματος της δικαστικής προστασίας ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (1998), Ιδιωτικοποίηση: Το συνταγματικό πλαίσιο μια πολιτικής απόφασης (1999), Η κλωνοποίηση στην ελληνική έννομη τάξη (2000), Διαφάνεια της κρατικής δράσης και προστασία των προσωπικών δεδομένων (2007), Η κρίση του κοινοβουλευτισμού στον μεσοπόλεμο και το τέλος της Β’ Ελληνικής Δημοκρατίας το 1935. Οι θεσμικές όψεις μιας οικονομικής κρίσης; (2012). Είναι αναπληρωματικό μέλος στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Πρωσοπικού Χαρακτήρα.