Ζούμε μέσα στον νόμο και σύμφωνα με αυτόν. Μας κάνει ό,τι είμαστε: πολίτες, εργαζόμενους, γιατρούς, συζύγους, ιδιοκτήτες. Είναι ξίφος, ασπίδα κι απειλή. Οι φιλόσοφοι του δικαίου εμπλέκονται σε αντιπαραθέσεις αναφορικά με το γενικό μέρος, την ερμηνευτική θεμελίωση που οφείλει να έχει κάθε δικανικό επιχείρημα. Μπορούμε, όμως, να αντιστρέψουμε τούτη την εικόνα. Κάθε πρακτικό δικανικό επιχείρημα προϋποθέτει την αφηρημένη θεμελίωση που παρέχει η φιλοσοφία του δικαίου. Και όταν αντικρουόμενες θεμελιώσεις αντιμάχονται η μία την άλλη, το ιδανικό επιχείρημα αποδέχεται τη μία και απορρίπτει τις υπόλοιπες. Έτσι, το αιτιολογικό του κάθε δικαστή συνιστά από μόνο του ένα πόνημα φιλοσοφίας του δικαίου, ακόμη κι όταν η φιλοσοφία είναι κρυμμένη και το ορατό επιχείρημα κυριαρχείται από παραπομπές στη νομοθεσία και τη νομολογία και από περιγραφές πραγματικών περιστατικών. Η θεωρία του δικαίου αποτελεί το γενικό μέρος της δικαιοδοτικής πράξης, τον σιωπηρό πρόλογο κάθε δικαστικής απόφασης,
This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.