Ο ΟΤΤΟ ΝΟΫΡΑΤ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ Ανταποκρίσεις για τα Βαλκάνια, τη Μακεδονία, τη Θεσσαλονίκη και την Ορθοδοξία

Weight	0.208 kg
Dimensions	14 × 21 cm
Imprints:	ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΥΡΑΣΙΑ

O Otto Neurath γεννήθηκε στη Βιέννη το 1882 και πέθανε στην Οξφόρδη τον Δεκέμβριο του 1945. Είναι κυρίως γνωστός ως ιδρυτικό μέλος και στέλεχος του φιλοσοφικού ρεύματος του λογικού θετικισμού. Το ρεύμα αυτό είχε ως πρότυπο για τη φιλοσοφία την επιστημονική γνώση (και ειδικά τα μαθηματικά και τη λογική) και εμπνεόταν από την επιστημονική πρόοδο και ό,τι θεωρούσε πως ήταν η επιστημονική μεθοδολογία. Σπούδασε μαθηματικά, φυσικές επιστήμες και οικονομικά. Διετέλεσε καθηγητής στη Νέα Εμπορική Ακαδημία της Βιέννης από το 1907 έως το 1914 οπότε κατετάγη στον στρατό για να πολεμήσει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1916 ανέλαβε τη διεύθυνση του Μουσείου της Οικονομίας του Πολέμου στη Λειψία ενώ έγινε λέκτορας, το 1917, στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Δεν δίδαξε όμως ποτέ λόγω της ανάμειξής του με την πολιτική στις επαναστατικές διαδικασίες της εποχής. Την άνοιξη του 1919 είχε την ευθύνη της διοίκησης του Κεντρικού Οικονομικού Σχεδιασμού στις διαδοχικές κυβερνήσεις της Βαυαρικής Σοβιετικής Δημοκρατίας υπό τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Κομμουνιστές ενώ καταδικάστηκε σε φυλάκιση μετά την ανατροπή τους. Στη δίκη του κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης ο Max Weber. Αφού επέστρεψε στην Αυστρία, ανέλαβε το 1921 και κατά την περίοδο της λεγόμενης «Κόκκινης Βιέννης», Γενικός Γραμματέας του Ερευνητικού Ινστιτούτου Κοινωνικής Οικονομίας και Γενικός Γραμματέας του Αυστριακού Συνδέσμου Οικιστικής Πολιτικής. Το 1923 έγινε διευθυντής του Μουσείου Πολεοδομίας το οποίο μετονομάστηκε σε Μουσείο Οικονομίας και Κοινωνίας. Το 1931, αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Πράγα για να καταφύγει στη Χάγη μέσω Πολωνίας και Δανίας όπου ίδρυσε το Διεθνές Ίδρυμα Οπτικής Εκπαίδευσης. Όταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Ολλανδία τον Μάιο του 1940 διέφυγε στην Αγγλία πάνω σε μια υπερφορτωμένη βάρκα με τους συνεργάτες του.